SIMON BERGER & PAUL COCKSEDGE

Στον κόσμο της τέχνης, η δύναμη της προσωπικής εμπειρίας διαμορφώνει την αφήγηση, αποκαλύπτοντας βαθιές αλήθειες για την ανθρώπινη φύση. Αυτή η παρουσίαση εξετάζει τα διακριτά αλλά και αλληλοσυνδεόμενα ταξίδια των Simon Berger και Paul Cocksedge, δύο καλλιτεχνών των οποίων τα μονοπάτια αναδεικνύουν την ομορφιά της μεταμόρφωσης και τη σημασία της αποδοχής του ενστίκτου. Ο Simon Berger αξιοποιεί το εύθραυστο υλικό του γυαλιού, συνδυάζοντας με μαεστρία την ομορφιά και την καταστροφή μέσα από τα συγκινητικά του πορτρέτα. Η καλλιτεχνική του έκφραση αντηχεί τις ιστορίες που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια, αποτυπώνοντας την ουσία των ανθρώπινων συναισθημάτων. Αντίθετα, η πορεία του Paul Cocksedge, από επίδοξος πιλότος σε καινοτόμο σχεδιαστή, αντανακλά έναν συνδυασμό επιστημονικής ακρίβειας και δημιουργικής εξερεύνησης. Το ταξίδι του υπογραμμίζει την αξία των απρόσμενων ευκαιριών και την επιρροή των τοπικών πολιτισμών, αποκαλύπτοντας πώς οι ποικιλόμορφες εμπειρίες διαμορφώνουν και εμπλουτίζουν τη δημιουργική διαδικασία. Μαζί, αυτές οι αφηγήσεις τιμούν τη μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης, υπενθυμίζοντάς μας ότι κάθε εμπειρία μπορεί να διαμορφώσει τη δημιουργική μας φωνή.

In the world of art, the power of personal experience shapes narratives, revealing profound truths about human nature. This presentation examines the distinct yet interconnected journeys of Simon Berger and Paul Cocksedge, two artists whose paths highlight the beauty of transformation and the importance of embracing instinct. Simon Berger utilizes the fragile medium of glass, masterfully blending beauty and destruction through his poignant portraits. His artistic expression resonates with the stories hidden beneath the surface, capturing the essence of human emotions. In contrast, Paul Cocksedge’s journey, from aspiring pilot to innovative designer, reflects a combination of scientific precision and creative exploration. His path underscores the value of unexpected opportunities and the influence of local cultures, revealing how diverse experiences shape and enrich the creative process. Together, these narratives honor the transformative power of art, reminding us that every experience can shape our creative voice.

SIMON BERGER

Η ΤΈΧΝΗ ΤΗΣ ΘΡΑΥΣΜΈΝΗΣ ΟΜΟΡΦΙΆΣ
Μια διαδρομή δημιουργίας και έμπνευσης
Η τέχνη αποτελεί μια γλώσσα που εκφράζει τις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας. Μέσα από την προσωπική του διαδρομή, ο καλλιτέχνης Simon Berger ανακάλυψε τη δύναμη του γυαλιού και της θραύσης του, συνδυάζοντας την ομορφιά με την καταστροφή. Από το πρώτο πορτρέτο που δημιούργησε για τη γυναίκα του έως τις διεθνείς εκθέσεις και τις κοινωνικές καμπάνιες, η τέχνη του προσεγγίζει την ανθρώπινη ψυχή και τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από κάθε πρόσωπο. Σε αυτή τη συνέντευξη, μοιράζεται τις σκέψεις και τις εμπειρίες που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική του πορεία.

THE ART OF BROKEN BEAUTY
A journey of creation and inspiration
Art is a language that expresses the deepest facets of human experience. Through his personal journey, the artist Simon Berger discovered the power of glass and shattering, combining beauty with destruction. From the first portrait he created for his wife to international exhibitions and social campaigns, his art approaches the human soul and the stories hidden behind every face. In this text, he shares the thoughts and experiences that shaped his artistic path.

Πώς το υπόβαθρό σας ως ξυλουργός σας οδήγησε στην καλλιτεχνική δημιουργία;
Το πρώτο πορτρέτο που δημιούργησα ήταν της νυν γυναίκας μου, το οποίο της το έδωσα δώρο. Ο ενθουσιασμός στα μάτια της με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ήθελα να συνεχίσω να δημιουργώ τέχνη. Άρχισα μετά να πειραματίζομαι με διάφορα υλικά, επηρεασμένος από την εκπαίδευσή μου. Ήμουν ήδη έμπειρος στο να δουλεύω με τα χέρια μου και ήμουν εξοικειωμένος με υλικά, όπως το ξύλο και το μέταλλο. Τότε, μου ήρθε η ιδέα με το γυαλί. Το δοκίμασα και έτσι ξεκίνησε αυτή η νέα πορεία.

How did your background as a carpenter influence your transition to art?
The first portrait I ever did was of my now wife, which I gave her as a present. Seeing the excitement in her eyes when I gave it to her convinced me that I wanted to continue making art. I then started experimenting with other materials and I think this was also inspired by my training as a carpenter. I was used to working with my hands and was quite familiar with different materials such as wood and metal. Suddenly this idea with glass came to me. I gave it a try and here we are.

Πώς η προσέγγισή σας αναδεικνύει την καταστροφή αλλά και τη δημιουργία στην τέχνη σας;
Όταν ξεκίνησα να δημιουργώ, αυτό το θέμα ήταν πολύ έντονο στα περισσότερα έργα μου – η ένταση μεταξύ καταστροφής και ομορφιάς ήταν πάντα εμφανής στα πορτρέτα που είχα δημιουργήσει. Αυτή η τριβή ανάμεσα στην ομορφιά και τη ζημιά μού επέτρεπε να μεταφέρω το μήνυμα πως όλοι έχουμε τις δικές μας ιστορίες και πως «ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός». Προκαλεί τον θεατή να εμβαθύνει και να κοιτάξει πέρα από την επιφάνεια των ανθρώπων που συναντάμε. Αυτά τα πορτρέτα με σπασμένο γυαλί απεικονίζουν το βάθος του κάθε ανθρώπου και τη συνύπαρξη της ομορφιάς και της καταστροφής. Τώρα με ενδιαφέρει, επίσης, και το πώς τα πορτρέτα αλλάζουν όχι μόνο ανάλογα με τη γωνία θέασης, αλλά και το πώς αντανακλούν τις σκέψεις και τα συναισθήματα του κάθε θεατή τους.

How does your approach highlight the themes of destruction and creation in your art?
When I first started creating, this theme was very much present in most of my work – the tension between destruction and beauty was always quoted in relation to the portraits I had created. This friction between beauty and damage allowed me to convey the message that everyone has their own stories, not all that glitters is gold. It challenges the viewer to dig deeper and look beyond the surface of the people we meet. These shattered glass portraits really visualize that depth in everyone and the coexistence of beauty and destruction. Now I am also very interested in how the portraits change, not only depending on the viewer’s location, but also how the portraits reflect the viewer’s own thoughts and feelings.

Πού έχουν εκτεθεί τα έργα σας;
Αισθάνομαι πολύ ευγνώμων και περήφανος για όλα τα μέρη όπου έχω μπορέσει να εκθέσω, αλλά ταυτόχρονα με κάνει να θέλω να προσθέσω πολλά περισσότερα στη λίστα αυτή. Τα έργα μου έχουν εκτεθεί σε Ευρώπη, Ασία, Βόρεια και Νότια Αμερική και σε πολλές εκθέσεις τέχνης, όπως στην Art Miami με την Galerie Laurent Marthaler. Είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, όπως οι εκθέσεις Glasstress 2022 και 2024, που διοργανώνονται από το Berengo Studio στη Βενετία. Ήταν τιμή μου να δω τη δουλειά μου δίπλα σε γνωστά ονόματα της σύγχρονης τέχνης, όπως ο Ai Wei Wei, ο Tony Cragg, ο Jaume Plensa και πολλοί άλλοι. Εξέθεσα έργα σε διάφορους χώρους, όπως το Museo del Vetro στη Μουράνο το 2023 και το Museo Civico di Sansepolcro την ίδια χρονιά.

Where have your artworks been exhibited?
It makes me very grateful and proud to think of all the places I have been able to exhibit, but it also makes me want to add many more places to that list. I have shown my work in Europe, Asia, North and South America. The works have been exhibited at numerous art fairs, with the Laurent Marthaler Gallery at Art Miami, for example. I’ve also been able to show my work in numerous group exhibitions, such as the Glasstress 2022 and 2024 exhibitions, organised by Berengo Studio in Venice. It was such an honour to see my work displayed alongside household names in the contemporary art world such as Ai Wei Wei, Tony Cragg, Jaume Plensa and many more. It was also a great opportunity to create solo exhibitions in various institutions, such as the Museo del Vetro in Murano in 2023 or the Museo Civico di Sansepolcro in the same year.

Μπορείτε να αναφέρετε ένα αξιόλογο έργο που δημιουργήσατε και πού εκτέθηκε;
Ένα από αυτά τα έργα ήταν ένα τεράστιο γυάλινο ψηφιδωτό που δημιούργησα, για το γυμνάσιο όπου φοιτούσα όταν ήμουν μικρός στο Herzogenbuchsee. Η τοιχογραφία ονομάζεται «Lebe Dein Traum», που σημαίνει «Ζήσε το Όνειρό σου». Απεικονίζει ένα νεαρό αγόρι με ελπιδοφόρο βλέμμα να κοιτάζει τα αστέρια. Μου ταιριάζει πολύ, καθώς θυμάμαι ότι περνούσα πολλές μέρες στο σχολείο, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο τον ουρανό. Ελπίζω να εμπνεύσω τους νέους μαθητές να φτάσουν τα αστέρια, να πιστέψουν στο δικό τους δυναμικό και να μην αποθαρρύνονται από την κριτική που μπορεί να συναντήσουν στην πορεία. Ένα άλλο έργο που αγάπησα πολύ ήταν η καμπάνια «We Are Unbreakable», ως αντίκτυπο της καταστροφικής έκρηξης που συνέβη στη Βηρυτό του Λιβάνου στις 4 Αυγούστου 2020. Αναδεικνύει την ακατάλυτη θέληση του λιβανέζικου λαού να μάθει την αλήθεια για το τι συνέβη και να διασφαλίσει την απόδοση δικαιοσύνης.

Can you name a notable piece you created and where it was displayed?
One of these projects, for example, was a huge glass mural I created contemporary for the high school I attended when I was younger in Herzogenbuchsee. The mural is called “Lebe Dein Traum”, which means “Live Your Dream”. It shows a young boy with a hopeful look in his eyes looking up to the stars. It is very fitting as I remember spending many days in schools looking out of the window at the sky. I hope to inspire the young students there to reach for the stars, to believe in their own potential and not to be discouraged by the criticism they may encounter along the way. Another project that was close to my heart was the “We Are Unbreakable” campaign, in light of the devastating explosion that took place in Beirut, Lebanon on 4 August 2020. It represented the unbreakable will of the Lebanese people to get to the bottom of what happened and ensure that justice is served.

Πώς η καλλιτεχνική κοινότητα αντιμετώπισε τη μοναδική σας μέθοδο να σφυρηλατείτε γυαλί;
Όταν δημιουργείς κάτι εντελώς νέο, ίσως έξω από τα συνηθισμένα πλαίσια και τους κανόνες της δημιουργίας, χρειάζεται υπομονή και προσπάθεια για να γίνεις αποδεκτός σε ορισμένους κύκλους της καλλιτεχνικής κοινότητας. Ωστόσο, το γεγονός ότι τα πράγματα χρειάζονται χρόνο δεν αποτελεί πρόβλημα για μένα – βλέπω την καλλιτεχνική μου καριέρα ως έναν μαραθώνιο και όχι ως σπριντ. Δούλεψα σκληρά και δεν τα παράτησα, όταν εμφανίστηκαν προκλήσεις. Αυτές οι εμπειρίες με έχουν διδάξει, επίσης, να ακούω τη διαίσθησή μου όσον αφορά τη δημιουργική διαδικασία και να πιστεύω απλά στην τέχνη μου. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος για όλα τα μελλοντικά μου έργα, στοχεύω στην κορυφή στον κόσμο της τέχνης.

How has your unique method of shattering glass been received in the art community?
When you create something completely new, perhaps outside the box and the conventional rules of creation, it takes some patience and effort to be accepted in certain circles of the art community. But the fact that things take time has not been a problem for me – I see my artistic career as a marathon rather than a sprint. I worked hard and didn’t give up when challenges came my way. These experiences have also taught me to listen to my intuition when it comes to the creative process and to simply believe in my art. I am very excited about all the projects to come as I am striving for the top in the art world.

Με ποιους τρόπους προκαλεί το έργο σας τις παραδοσιακές αντιλήψεις για το πορτρέτο;
Το πορτρέτο έχει μια μακρά ιστορία στις τέχνες. Πιστεύω ότι το ανθρώπινο πρόσωπο, με όλα τα συναισθήματά του, είναι μια παγκόσμια γλώσσα που απορροφά την προσοχή των ανθρώπων με τόσο έντονο τρόπο. Μπορεί, επίσης, να λειτουργήσει ως καθρέφτης για τον θεατή, ο οποίος μπορεί να ταυτιστεί ή όχι με το πρόσωπο που βλέπει. Πιστεύω ότι η τέχνη μου τείνει να προκαλεί την παγιωμένη άποψη του κόσμου της τέχνης για την ομορφιά ενός πορτρέτου, αλλά και για την τέχνη γενικότερα. Μου αρέσει να δημιουργώ ατμόσφαιρα και να απεικονίζω όμορφα πράγματα και όμορφους ανθρώπους – είτε αυτοί υπόκεινται στην πιο στερεοτυπική αντίληψη για την «ομορφιά», είτε η «ομορφιά» τους πηγάζει από τα χαρακτηριστικά τους και τα μοναδικά τους πρόσωπα. Έτσι, η αισθητική γενικά είναι μεγάλο μέρος της δουλειάς μου. Ωστόσο, η ομορφιά συχνά κατακρίνεται στη συζήτηση για την τέχνη και κάποια από τα έργα μου εγείρουν ακριβώς αυτό το ερώτημα: Η σημαντική τέχνη δεν μπορεί να είναι και όμορφη – και η όμορφη τέχνη δεν μπορεί να είναι και σημαντική;

In what ways does your work challenge traditional perceptions of portraiture?
Portraiture has a long history in the arts. I think because the human face, with all its emotions, is a universal language, it captures people’s attention in such an intense way. It can also act as a mirror for the viewer, who may or may not identify with the face they see. I believe that my art tends to challenge the art world’s view of beauty in portraiture, but also in art in general. I like to create atmosphere and depict beautiful things and beautiful people – whether they are subject to the more stereotypical ‘beauty’ or whether it comes from their characteristic and unique facial features. So aesthetics in general is a big part of my work. But beauty as a subject is often frowned upon in art discourse, and some of my work asks whether significant art cannot be beautiful – and whether beautiful art cannot be significant.

PAUL COCKSEDGE

ΓΈΦΥΡΕΣ ΜΕΤΑΞΎ ΚΌΣΜΩΝ ΑΠΌ ΌΝΕΙΡΑ ΠΤΉΣΗΣ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΈΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΕΣ
Το ταξίδι ενός καλλιτέχνη που ανέτρεψε προσδοκίες
Αυτή η συνέντευξη εξερευνά την ασυνήθιστη αλλαγή επαγγελματικής πορείας του Paul Cocksedge από τα σχέδιά του να γίνει πιλότος αεροσκαφών στον κόσμο του σχεδιασμού και της δημιουργικότητας. Μέσα από τον συνδυασμό της επιστήμης και των τεχνών, η πορεία του τονίζει τη σημασία του να ακολουθείς τα ένστικτά σου και να αγκαλιάζεις απρόβλεπτες ευκαιρίες. Η ιστορία υπογραμμίζει πώς οι ποικιλόμορφες επιρροές διαμορφώνουν τις δημιουργικές διαδικασίες, με έμφαση στους τοπικούς πολιτισμούς και τα υλικά στο τελικό καλλιτεχνικό δημιούργημα

BRIDGING WORLDS FROM AVIATION DREAMS TO CREATIVE REALITIES
The journey of an artist who defied expectations
This narrative explores the unconventional journey of Paul Cocksedge transitioning from aspirations of becoming a pilot to immersing oneself in the world of design and creativity. Through a blend of scientific understanding and artistic exploration, the path reflects the importance of following one’s instincts and embracing unexpected opportunities. The story highlights how diverse influences shape creative processes, emphasizing the significance of local cultures and materials in the artistic journey.

Πώς μπορεί κάποιος με φιλοδοξίες να γίνει πιλότος να μεταβεί στον κόσμο του σχεδιασμού;
Αυτή η ερώτηση υπογραμμίζει ότι η πορεία μου προς τις τέχνες και τη δημιουργικότητα δεν ήταν τόσο γραμμική όσο άλλων ανθρώπων που γνώριζα. Δεν προερχόμουν από μια καλλιτεχνική οικογένεια, οπότε βρήκα το δρόμο μου με τους δικούς μου όρους. Η ιδέα να γίνω πιλότος προήλθε από το ενδιαφέρον μου για τη φυσική και τα μαθηματικά μιας και αυτές οι κατευθύνσεις θα μπορούσαν να με οδηγήσουν σε πτυχίο στην αεροπορία. Με προσείλκυσε η ιδέα λόγω της γοητείας που την περιέβαλλε, αλλά με την πάροδο του χρόνου, δεν ήμουν σίγουρος ότι τελικά με ενδιέφερε και τόσο η πλοήγηση αεροσκαφών — όχι όμως ότι φοβάμαι κιόλας. Μέσα από μια σειρά απρόβλεπτων περιστάσεων, τελικά βρέθηκα στις τέχνες. Ενδιαφέρον είναι ότι το υπόβαθρό μου και στις τέχνες και στις επιστήμες, ειδικά στα μαθηματικά και τη φυσική, μου προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στις δημιουργίες μου. Πολλά από τα έργα μας περιλαμβάνουν την κατανόηση υλικών, διαδικασιών, χημικών αντιδράσεων, ενέργειας, φωτός και μετασχηματισμού. Είναι ένας συνδυασμός που πραγματικά συμπληρώνει τη δημιουργική μου διαδικασία.

How does someone with aspirations to become a pilot transition into the design world?
This question highlights that my path into arts and creativity wasn’t as linear as other people I knew. I didn’t come from an arty family, so I found my way into it on my own terms. The idea of becoming a pilot came about because I was interested in physics and maths, and those A-levels could have led to a degree in aviation. I was drawn to the idea because of its glamour, but in hindsight, I’m not that enthusiastic about flying – though not exactly afraid of it either. Through a series of unplanned circumstances, I eventually found myself in the arts. Interestingly, my background in both arts and science, especially maths and physics, has become a valuable balance for me. Many of our projects involve figuring things out using materials, processes, chemical reactions, energy, light, and transformation. It’s a combination that really complements my creative process.

Πώς αγκαλιάζει το στούντιό σας τη δημιουργικότητα και τον πειραματισμό σε μια τόσο ποικιλόμορφη γκάμα έργων, από τον βιομηχανικό σχεδιασμό μέχρι τη δημόσια τέχνη;
Για να το απαντήσω συνοπτικά, πιστεύω ότι οι ιδέες θα πρέπει να καθοδηγούν τη δημιουργικότητα. Όταν έχω μια ιδέα, την ακολουθώ και βλέπω πού με οδηγεί, επιτρέποντας σε αυτήν την αίσθηση δημιουργικής ελευθερίας να διαμορφώσει το αποτέλεσμα. Αυτή η νοοτροπία προέρχεται από τη φοίτησή μου στο Royal College of Art, όπου με δίδασκε ο Ron Arad. Μας έδωσε το δώρο της ελευθερίας – ενθαρρύνοντάς μας να εξερευνήσουμε οποιαδήποτε κατεύθυνση, να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε υλικό, οποιαδήποτε διαδικασία, μέσο ή κλίμακα. Η συμμετοχή μου σε αυτό το δημιουργικό σύμπαν ήταν συναρπαστική και συνεχίζω να πειραματίζομαι από τότε. Γι’ αυτό εργαζόμαστε σε τόσες πολλές κλίμακες – από μικρές αρχιτεκτονικές κατασκευές μέχρι σχεδιασμό προϊόντων, φωτιστικών και δημόσια τέχνη. Ακολουθώ απλά τις ιδέες μου.

How does your studio embrace creativity and experimentation across such a diverse range of projects, from industrial design to public art?
To answer this succinctly, I believe that ideas should guide the creative direction. When I have an idea, I follow it and see where it takes me, allowing that sense of creative freedom to shape the outcome. This mindset stems from my time at the Royal College of Art, where I was taught by Ron Arad. He gave us the gift of freedom – encouraging us to explore any direction, use any material, any process, any medium, or any scale. Being part of that creative universe was fascinating, and I’ve continued in that same flow ever since. It’s why we work across so many scales – from small-scale architecture to product design, lamps, and public art. It’s all about following where the ideas lead.

Πού έχουν εκτεθεί τα έργα τέχνης σας;
Έχουμε την τύχη να εργαζόμαστε σε όλο τον κόσμο, με τα έργα μας να εκτίθενται σε πολλές χώρες. Έχουμε μόνιμα έργα σε πολλά μέρη, μεταξύ άλλων στο Χονγκ Κονγκ, στην Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχουμε, επίσης, συμμετάσχει με έργα μας στην Εβδομάδα Σχεδίασης στο Μιλάνο και σε εκθέσεις τέχνης και σχεδίου, όπως το Art Basel και το Design Miami. Συνεργαζόμαστε με αναπτυξιακούς οργανισμούς, ιδιώτες πελάτες και αρχιτέκτονες, δημιουργώντας μια χαρούμενη μείξη ευκαιριών. Το Λονδίνο υπήρξε μια εξαιρετική βάση γι’ αυτό – ένας κόμβος δημιουργικότητας όπου οι άνθρωποι αναζητούν έμπνευση. Στόχος μας είναι να μπορούμε να εργαζόμαστε διεθνώς και αυτό ήταν καθοριστικό για το ταξίδι μας.

Where have your artworks been exhibited?
We’ve been fortunate to work around the world, with our projects exhibited in many countries. We have permanent works in places like Hong Kong, China, and the United States, among others. We’ve also done temporary installations in numerous locations. Highlights include Milan Design Week and art and design fairs like Art Basel and Design Miami. We collaborate with property developers, private clients, and architects, creating a joyful mix of opportunities. London has been a great base for this – a hub of creativity where people look for inspiration. We’ve built the studio to be able to work internationally, and that’s been key to our journey.

Συχνά αναφέρετε ότι κάθε υλικό διηγείται μια ιστορία. Ποια υλικά σας προκαλούν να τα επεξεργαστείτε;
Στόχος είναι τα έργα να προσφέρουν μια αίσθηση ελαφρότητας, να εκπλήξουν ή να αλλάξουν την κοινότοπη αντίληψη για τη χρήση των υλικών. Ένας βράχος είναι βαρύς, ένα κομμάτι μέταλλο δεν θα έπρεπε να αιωρείται ή να γλιστρά στον αέρα, αλλά με γοητεύει το να διαψεύδω αυτές τις προσδοκίες. Πολλά από τα έργα μας αιωρούνται ή φαίνονται να παραβιάζουν τη βαρύτητα, προκαλώντας τους κανόνες της επιστήμης. Αυτό το απολαμβάνω, γιατί προσπαθώ να δημιουργήσω εμπειρίες που δεν έχω ξαναδεί. Το στούντιο στηρίζει αυτήν την πρόκληση, να συμβεί το αναπάντεχο.

You often mention that each material tells a story. Which materials have been particularly challenging for you to work with?
There’s a quest, or a search, to create lightness, a sense of surprise, or a shift in perception with materials. A rock is heavy, a piece of metal shouldn’t float or glide in the air, but I’m intrigued by defying those expectations. A lot of our works are suspended or appear to defy gravity, challenging the rules of science. I enjoy this because I’m striving to create experiences that I’ve never seen before. That challenge, of making the unexpected happen, is something the studio embraces.

Μπορείτε να αναφέρετε έναν σχεδιαστή που σας ενέπνευσε;
Πολλοί σχεδιαστές με εμπνέουν, αλλά λίγοι έχουν προσωπικά υποστηρίξει το δημιουργικό μου ταξίδι. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Ingo Maurer. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, εξέθεσε γενναιόδωρα κάποια από τα κομμάτια μου δίπλα στα δικά του στο Μιλάνο, γεγονός που με ώθησε να συνεχίσω να δημιουργώ. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με τόση δημιουργική αυτοπεποίθηση και γενναιοδωρία. Ήταν μια όμορφη χειρονομία και είχε μεγάλο αντίκτυπο στο στούντιό μου. Το έργο του παραμένει μια διαρκής πηγή έμπνευσης – δεν υπάρχουν πολλοί που, μετά από έξι δεκαετίες στον χώρο αυτόν, διατηρούν τόση αυθεντικότητα και δημιουργικό έλεγχο.

Can you name a designer that inspired you?
Many designers inspire me, but few have personally supported my creative journey. One of them is the late Ingo Maurer. In the early years of our studio’s growth, he generously showcased some of my pieces alongside his in Milan, and it was a real springboard for me. Not many people have that level of creative confidence and generosity. It was a beautiful gesture, and it made a big impact on the studio. His work remains a constant source of inspiration – there aren’t many who, after six decades in the field, maintain such authenticity and creative control.

Με ποιους τρόπους έχουν επηρεάσει οι κουλτούρες άλλων χωρών το έργο σας;
Κάθε χώρα στην οποία έχουμε εργαστεί αποτέλεσε μια πολιτιστική έκπληξη και μια νέα έμπνευση. Η Κίνα ήταν ο πρώτος μακρινός προορισμός όπου αναλάβαμε φιλόδοξα έργα και ήταν μια χώρα που επιδίωκε σθεναρά να επενδύσει στη δημιουργικότητα και στην κατασκευή ανατρεπτικών έργων μεγάλης κλίμακας σε δημόσιους χώρους. Όμοια, και στην Ινδία έχουμε ευκαιρίες για δημιουργία έργων. Όταν καλούμαι να δημιουργήσω σε μια νέα περιοχή/χώρα, βυθίζομαι στην κουλτούρα της, περνώντας χρόνο εκεί για να κατανοήσω την τοπική ατμόσφαιρα και να συνδεθώ με τους ανθρώπους. Δεν μου αρκεί το να σχεδιάζω κάτι στο Λονδίνο και απλώς να το τοποθετώ αλλού χωρίς τοπική έρευνα. Η δημιουργική διαδικασία πρέπει να περιλαμβάνει και τις τοπικές επιρροές, τα υλικά και τα χρώματα, τις συνθέσεις, τα σχήματα ακόμη και τις λέξεις. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια ουσιαστική σύνδεση, ειδικά όταν πρόκειται για δημόσια έργα.

In what ways have the cultures of other countries influenced your work?
Each country we’ve worked in has been a cultural surprise and a new inspiration. China was the first faraway place where we undertook ambitious projects, and it was fascinating to see the confidence in investing in creativity and opening up public spaces for ambitious works. Similarly, India is becoming a place where we’re receiving many creative opportunities. Whenever a new region opens up to us, I immerse myself in the culture, spending time there to understand the local vibe and connect with the people. I don’t believe in designing something in London and simply placing it elsewhere without local research. The creative process has to include the flow of local influences, from materials and colours to compositions, shapes, and even words. It’s about making a meaningful connection, especially with public works.