Η ανάγκη ενός μεγάλου προγράμματος αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων δημόσιων και ιδιωτικών έρχεται στο προσκήνιο, κάθε φορά που οι σεισμικές δονήσεις στη χώρα η στη γειτονιά μας «ταρακουνούν» τον εφησυχασμό μας.

«Μόνο το 55% των κατασκευών στην Ελλάδα είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα, τα υπόλοιπα φέρουν μόνο τοιχοποιία κυρίως από πέτρα. Τα πέτρινα κτίρια δεν έχουν, προφανώς, ακολουθήσει κάποιον αντισεισμικό κανονισμό. Εάν υπολογίσουμε και το ποσοστό των κτιρίων από σκυρόδεμα που έχουν ανεγερθεί πριν από το 1959, όταν θεσπίστηκε ο πρώτος κανονισμός, βλέπουμε πως σχεδόν το 60% των κτιρίων της χώρας δεν έχει κτιστεί σύμφωνα με αντισεισμικές προδιαγραφές», λέει στην «Κ» ο κ. Κωνσταντίνος Σπυράκος, καθηγητής Αντισεισμικών Κατασκευών στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ… Κατ’ αρχάς από τα δημόσια κτίρια, που συγκεντρώνουν σε καθημερινή βάση πλήθος κόσμου, νοσοκομεία, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες, πάνω από 80.000 πανελλαδικά δεν τηρούν τις αντισεισμικές προδιαγραφές, πολλά από τα οποία είναι και μεγάλης ηλικίας. Το 2000 αποφασίστηκε ένα πρόγραμμα ελέγχου των δημόσιων κτιρίων. Σήμερα, σχεδόν 20 χρόνια μετά δεν έχουν ελεγχθεί πάνω από 17.000-18.000! Δεν μπορεί να έχουμε πολίτες δύο κατηγοριών: αυτούς που ζουν σε παλαιά κτίρια τα οποία χτίστηκαν χωρίς αντισεισμικό κανονισμό και αυτούς που έχουν σύγχρονα και κατά το δυνατόν ασφαλή κτίρια.