Ελληνική συμμετοχή στην 18η Biennale αρχιτεκτονικής βενετίας 2023
Άρθρο από την έντυπη έκδοση Τεύχος 14Τα Υδάτινα Σώματα παρουσιάζουν φράγματα και ταμιευτήρες που μεταμορφώνουν τη χώρα. Σε ένα ήδη πολλαπλά μεταποιημένο, αλλά γενικά άνυδρο έδαφος, από τη δεκαετία του 1930 ένα εκτεταμένο και συλλογικό πρόγραμμα συγκράτησης νερού παρέχει άρδευση, ύδρευση και ενέργεια. Ένας σημαντικός αριθμός τεχνητών λιμνών συγκροτεί ένα εκτεταμένο αντίστροφο αρχιπέλαγος διασκορπισμένο στο ορεινό ανάγλυφο. Μετατρέπουν τη γη σε χώρα, τόσο με την έννοια της επικράτειας, όσο και με την ετυμολογική προέλευση της λέξης από το ρήμα «χωρώ», δηλαδή ενός τόπου που χωρά τους βίους, τις δράσεις, τις μνήμες και τις προσδοκίες των κατοίκων του.
Τα Υδάτινα Σώματα και όλες οι σχετιζόμενες με αυτά κατασκευές, όπως φράγματα και χωματουργικά έργα, αποτελούν δημόσια αρχιτεκτονική με τη ρωμαϊκή ή βιτρουβιανή έννοια. Είναι δημόσια έργα συλλογικής χειραφέτησης, κυριολεκτικά, ως φορείς βιωσιμότητας και συμβολικά, ως αποτέλεσμα του συλλογικού μόχθου και της επιθυμίας για πρόοδο.
Τα κύρια εκθεσιακά αντικείμενα είναι ανηρτημένες γυάλινες επιφάνειες με σχέδια πυθμένων σημαντικών υδάτινων σωμάτων σε όλη τη χώρα. Αιωρούνται σε διάφορα ύψη, ανάλογα με το πραγματικό τους υψόμετρο. Ένα βάθρο από ανακυκλωμένο χαρτόνι παρουσιάζεται ως εργαστήριο του εδάφους, η χώρα ως εργοτάξιο. Περιέχει μακέτες υπό κλίμακα μεγάλων φραγμάτων, το μεταποιημένο έδαφος ως διαρκή ανακατασκευή της χώρας. Στους τοίχους του περιπτέρου παρουσιάζονται σχέδια των τεχνητών λιμνών της χώρας και μια συλλογή ιστορικών και σύγχρονων φωτογραφιών. Οι κινήσεις του θεατή ενεργοποιούν διαδραστικά ηχοτοπία καταγεγραμμένα in situ.
Η ελληνική συμμετοχή είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας και ηθικής στήριξης πολλών καλών φίλων.