Κατοικία στον Λυγιδέ Χανίων

ΑΝΤΙΚΕΊΜΕΝΟ ΜΕΛΈΤΗΣ

Αντικείμενο της μελέτης, αποτελεί ο σχεδιασμός μονοκατοικίας για οικογένεια με δύο παιδιά, αποτελούμενης από ενιαίο χώρο καθιστικού, τραπεζαρίας και κουζίνας, τρία υπνοδωμάτια, υπόγειο γκαράζ, κήπο και πισίνα.

ΔΕΔΟΜΈΝΑ ΚΑΙ ΑΞΊΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΎ

Η προσέγγιση του σχεδιασμού βασίστηκε στην οργάνωση της κάτοψης σε πνεύμα καθαρότητας και λειτουργικότητας, ώστε αυτή να εξυπηρετεί άρτια τις καθημερινές ανάγκες της οικογένειας.

Η ενθάρρυνση, μέσα από την οργάνωση του χώρου, της συνεχούς αλληλεπίδρασης μεταξύ των μελών της οικογένειας, ώστε η κατοικία να λειτουργεί συνεχώς ως διαδραστικός πυρήνας ζωής, ήταν ένας από τους κυριότερους στόχους του σχεδιασμού.

Επιχειρήθηκε, μορφολογικά, η ερμηνεία της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της μεσογειακής κατοικίας, μέσα από μοντέρνο πνεύμα

ΣΥΝΘΕΤΙΚΉ ΠΡΟΣΈΓΓΙΣΗ

Σχεδιαστικά, η κατοικία εμφανίζει σχεδόν απόλυτα συμμετρική μορφή. Η εξωτερική συμμετρία των όγκων ωστόσο, δεν είναι μια επιλογή αυστηρά μορφολογική: εξυπηρετεί ξεκάθαρα και λειτουργικούς σκοπούς όπως η εξασφάλιση διαφορετικών επιπέδων ιδιωτικότητας των χρηστών. Παράλληλα όμως η συμμετρία λειτουργεί ως αναφορά σε αρχιτεκτονικά πρότυπα οικεία και γνώριμα στο συλλογικό υποσυνείδητό μας.

Στο εσωτερικό, οι λειτουργίες οργανώνονται γύρω από έναν κεντρικό χώρο – «πυρήνα» ζωής της οικογένειας. Ο χώρος αυτός βρίσκεται σε ελαφρώς χαμηλότερο επίπεδο από την είσοδο, κίνηση που εξασφαλίζει άνετο ύψος και θέα, ήδη από την είσοδο. Το εσωτερικό και το εξωτερικό λειτουργούν συνεχώς σαν ένα ενιαίο σύνολο. Η πισίνα τοποθετείται στο βόρειο τμήμα του οικοπέδου, με σκοπό αφενός την εκμετάλλευση της θέας και αφετέρου την εξασφάλιση ιδιωτικότητας. Εκτός από την βεράντα της πισίνας που απολαμβάνει άπλετη θέα και ήλιο, έχουν προβλεφθεί και πλευρικά αίθρια, ανοικτά στον ουρανό αλλά που προστατεύονται από τα αδιάκριτα βλέμματα χάρη σε διάτρητα κλωστρά, λειτουργώντας ως ιδιωτικές αυλές.

ΣΤΌΧΟΣ

Ο προβληματισμός που μας οδήγησε στον σχεδιασμό της κατοικίας αυτής, είναι το κατά πόσον οι αρχιτέκτονες έχουμε τα μέσα να δημιουργήσουμε συνθήκες και αφορμές τέτοιες ώστε η οικογένεια να μοιράζεται στιγμές στην καθημερινότητά της. Το ερώτημα αυτό μας απασχολεί ιδιαίτερα, σε μια εποχή όπου η απόλυτη ιδιωτικότητα των χρηστών λαμβάνει διαστάσεις εμμονής.